PROGRAM WYCHOWAWCZY
NIEPUBLICZNEGO PRZEDSZKOLA SIÓSTR SALEZJANEK
W NOWEJ RUDZIE

Podstawy prawne programu wychowawczego:

• Powszechna Deklaracja Praw Człowieka,
• Konwencja o Prawach Dziecka,
• Art. 48, 53, 70 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalonej przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjętej przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisanej przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.),
• Art. 1, 5, 33, 34a, 40, 54 Ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.),
• Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2009 r. Nr 4 poz. 17),
• Rozporządzenie ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 2009r.  w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów  nauczania oraz dopuszczania do użytku podręczników ( Dz. U. Nr 89. poz. 730)
• Statut Przedszkola

WSTĘP

Wychowanie religijne rozumiane, jako proces zmierzający do osiągnięcia wszechstronnego rozwoju dziecka oraz jego dojrzałej wiary może i powinno pełnić funkcję integracyjną w odniesieniu do wychowania podejmowanego w katolickiej rodzinie, a także w katolickim przedszkolu. Należy podejmować je tym staranniej, im bardziej dziś uświadamiamy sobie zasadnicze znaczenie okresu dzieciństwa w procesie kształtowania się ludzkiej osobowości.

Wrażliwa psychika dziecka chłonie wartości, którymi żyją rodzice, a zwłaszcza matka. Dziecko przejmuje ich nastawienia, przekonania i postawy. Wychowanie religijne podejmowane w wieku przedszkolnym nie zaczyna się od zera. Jest procesem, w którym całą prace wychowawczą warunkują dotychczasowe doświadczenia dziecka. Trzeba je poznać a następnie odkryć ich pozytywny i negatywny charakter, aby móc się do nich odwołać i stopniowo je rozwijać, pogłębiać, a w razie potrzeby uzupełniać lub nawet korygować.

Zgodnie z przyjętymi założeniami podstawy programowej wychowania przedszkolnego zmierza się do wszechstronnego kształtowania osobowości dziecka, oraz dużego bogactwa doświadczeń, które w wychowaniu religijnym są akceptowane i rozwijane poprzez dążenie do odsłaniania przed nim głębszego, religijnego znaczenia, aby mogło stopniowo odkrywać sens i wartość ludzkiego życia w wymiarze chrześcijańskim.

W obecnej rzeczywistości spotykamy zapotrzebowanie na dobry i skuteczny system wychowania współczesnych dzieci i młodzieży, spotykamy oczekiwania ze strony różnych środowisk na inspiracje, które staną się priorytetem w aspekcie wychowawczym młodego pokolenia.

Nasz Instytut posiada podarowane nam przez Założycieli dopracowywane przez lata własne widzenie problematyki wychowania, własne wizje i modele istotnych elementów tegoż procesu.

W pracy z dziećmi kierujemy się systemem prewencyjnym, jako określonym podejściem pedagogicznym podczas, którego dochodzi do spotkania się podmiotów, które wzajemnie czegoś od siebie oczekują.  Wpajamy wartości – aktualne i potrzebne dziecku w jego rozwoju oraz we wszechstronnym formowaniu chrześcijańskiej osobowości na tym etapie wychowania, zgodnie z jego wrodzonym potencjałem i możliwościami rozwojowymi w relacjach ze środowiskiem społeczno – kulturowym, przyrodniczym i religijnym.

METODA WYCHOWAWCZA ŚWIĘTEGO JANA BOSKO REALIZOWANA
W NIEPUBLICZNYM PRZEDSZKOLU SIÓSTR SALEZJANEK
w  NOWEJ RUDZIE

KONCEPCJA PEDAGOGICZNA, JAKĄ PRZYJMUJEMY!

Wychowywania Ksiądz Bosko uczył najlepiej swoim życiem. Za hasło życia obrał sobie „Wystarczy ze jesteście młodzi abym was kochał”. I myśl ta tworzy jego główne założenia wychowawcze: „Przyrzekłem Bogu, że moje życie, aż do ostatniego tchnienia będzie dla moich wychowanków”.

Celem wychowania uczynił pełny, ludzko-chrześcijański rozwój człowieka. Mówił: „..uczciwy obywatel, to dobry chrześcijanin..” W centrum wizji pedagogicznej postawił „pasterską miłość”, o której tak mówił: „ Praktyka systemu prewencyjnego bez reszty opiera się na słowach św. Pawła: Miłość łaskawa jest, cierpliwa jest, wszystko znosi, wszystko przetrzyma."

Papież Jan Paweł II, pisząc o metodzie wychowawczej ks. Bosko podkreśla: „ Taki system wymaga od wychowawcy przeświadczenia, że w każdym młodym człowieku, nawet jeśli wywodzi się z marginesu społecznego tkwią zadatki dobra, które – gdy są odpowiednio rozbudzane – mogą wprowadzić na drogi wiary i uczciwego życia.

 

„ŚWIĘTY UŚMIECHNIĘTY”
- UCZCIWY OBYWATEL I DOBRY CHRZEŚCIJANIN -

Integracja tych trzech filarów w młodym człowieku daje pożądany efekt wychowawczy.

Jan Paweł II wskazując na pedagogikę Świętego Jana Bosko, w liście do wychowanków pisze: „ W wychowaniu, bowiem chodzi właśnie o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem – o to, ażeby bardziej „ był”, a nie tylko więcej „miał”, – aby poprzez wszystko, co „ma”, co „posiada”, umiał bardziej i pełniej być człowiekiem.”

(...) Wychowawca naprawdę kocha i wychowuje wychowanków, kiedy wskazuje im wyższe ideały i kiedy towarzyszy im na drodze codziennego podejmowania życiowych decyzji(..) Święty Jan Bosko zwykł był mawiać: „ wychowanie jest sprawą serca i trzeba pozwolić Bogu wejść w serce młodego człowieka nie tylko przez bramę Kościoła, ale również przez bramy szkoły czy warsztaty. „ Wychowywanie jest uprzywilejowaną drogą miłości. Podstawą pracy wychowawczej w systemie Św. Jana Bosko jest miłość wychowawcy do wychowanka.

ZAŁOŻENIA PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO INSPIROWANE SYSTEMEM PREWENCYJNYM ŚW. JANA BOSKO

MOTTO:

< DOBRY OBYWATEL, DOBRY CHRZEŚCIJANIN >

OBSZARY WYCHOWANIA - POSTAWY

Wychowanie moralne

• Uczciwość
• Wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka
• Odpowiedzialność za czyny i słowa
• Praca nad sobą jako doświadczenie radości z czynienia dobra

Wychowanie religijne

• Życie w zgodzie z przykazaniami Bożymi i w obecności Boga „Bóg Cię widzi”
• Dawanie świadectwa wiary w przedszkolu i poza nim ( jednoznaczna postawa chrześcijańska )
• Życie modlitewne, uwrażliwianie na wartość Sakramentów Świętych.
• Pogłębianie wiedzy religijnej
• Chrześcijańskie przeżywanie świąt (rok liturgiczny)

Wychowanie patriotyczne

• Miłość do Ojczyzny
• Świadomość położenia ojczyzny i tradycji narodowych
• Szacunek dla symboli narodowych i języka polskiego
• Świadomość wartości własnej „małej ojczyzny” ( DOLNY ŚLĄSK. NOWA RUDA)

Wychowanie kulturalne

• Dbałość o kulturę osobistą i środowiska
• Umiejętność korzystania z osiągnięć kulturalnych
• Docenianie wartości kultury narodowej, chrześcijańskiej
• Odwaga w tworzeniu kultury

Wychowanie społeczne

• Szacunek dla drugiego człowieka
• Szacunek dla pracy innego człowieka
• Zaangażowanie w życie społeczne
• Kształtowanie postawy kreatywnej, stymulowanie aktywności i motywacji do działań
• Umiejętność współpracy z ludźmi
• Umiejętność radzenia sobie z konfliktami i osiągania kompromisu
• Wzbogacanie słownika, poznawanie świata na podstawie doświadczeń i eksperymentowania

Wychowanie prorodzinne

• Postawa szacunku wobec członków rodziny
• Postawa szacunku dla pracy członków rodzinny
• Prymat wartości życia w każdej jego fazie
• Postawa pielęgnowania więzi i tradycji rodzinnych
• Postawa angażowania się w życie rodzinne

Wychowanie prozdrowotne

• Promowanie zdrowego stylu życia
• Wychowanie do kultury fizycznej
• Troska o ochronę środowiska naturalnego
• Troska o zdrowie psychiczne
• Zagospodarowanie wolnego czasu

Inaczej treści te można wyrazić jako:

1. Bezpieczeństwo -  jest warunkiem zdrowia psychicznego i fizycznego oraz prawidłowych postaw dzieci, pracowników i rodziców. Wpływa na tempo rozwoju. Służy prawidłowej współpracy, wzajemnej akceptacji, poczucia wartości i zachowaniu dobrego klimatu. Tworzy podstawę do współpracy i zadowolenia.
2. Twórczość – która wyraża się w aktywności, myśleniu i odkrywaniu. Wpływa na tempo i jakość rozwoju oraz trafność  wyborów korzystnych rozwiązań.

• Samodzielność  -  dążenie do samorozwoju to stanowi podstawę radzenia sobie w   życiu, przyczynia się do wykonywania podejmowanych zadań.

CEL   OGÓLNY

Integralne wychowanie ludzko – chrześcijańskie, które daje dzieciom możliwość stania się osobą odpowiedzialną, otwartą na wartości, zdolną żyć w dzisiejszej rzeczywistości i przekształcać ją w duchu chrześcijańskim oraz realizować osobistą syntezę między wiarą a kulturą oraz wiarą a życiem.

CELE SZCZEGÓŁOWE

Rozwój każdego człowieka zależy od szeregu czynników, zadatków organicznych- cech wrodzonych i nabytych. Warunkowany jest w dużej mierze  własną  aktywnością.  Ona  z  kolei zależy od  zadatków organicznych, od wieku, bodźców i wielu innych czynników. Najważniejszym rodzajem aktywności dziecka w wieku przedszkolnym jest zabawa. Czynność ta podejmowana jest przez dziecko dla przyjemności, dzięki czemu przedszkolak chętnie uczy się  i ćwiczy różne umiejętności, nie uświadamiając sobie procesu uczenia się. Jest on jak na maszcie łodzi gdzie sternikiem jest zabawa, poprzez którą bardzo szybko się rozwija i doskonali. Przedszkole zapewnia dzieciom możliwość wspólnej zabawy i nauki w warunkach bezpiecznych, przyjaznych i dostosowanych do ich potrzeb rozwojowych. 

Cele realizowane są we wszystkich obszarach działalności edukacyjnej przedszkola Zostały one włączone w obszary salezjańskiego systemu wychowawczego  jakim jest podział  na : ROZUMU, RELIGIA  I MIŁOŚĆ.

W każdym z obszarów podane są wiadomości, którymi powinny wykazywać się dzieci pod koniec wychowania przedszkolnego

ZAŁOŻENIA EDUKACYJNE PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO

OBSZAR –  R O Z U M                                      

PRAWDA

• jako stała, niezmienna podstawa formacji sumienia, które zawsze potrafi zdecydowanie i niezależnie odróżnić dobro od zła.

PRACA

• jako podmiotowa działalność człowieka, poprzez którą rozwija się on także duchowo, kształtuje prawidłowe relacje z innymi, osiąga dojrzałą postawę wobec dóbr materialnych

ŻYCIE                             

• jako największy dar od Pana Boga , jako proces poszukiwania i odkrywania samego siebie i samorealizacji, czyli kształtowanie własnej osobowości, własnego sumienia, odpowiedzialności za swoje czyny.

Zadania do realizacji:

• Organizowanie sytuacji pozwalających na poznanie możliwości własnych dziecka i innych ludzi, np. wynikających ze zróżnicowania płci, wieku, stanu zdrowia i doświadczenia.
• Budzenie zaciekawienia otaczającym światem poprzez prowokowanie pytań i dostarczanie radości odkrywania.
• Umożliwianie poznawania i stosowania różnych sposobów rozwiązywania zadań.
• Poznawanie, stosowanie, tworzenie  symboli i znaków.
• Tworzenie sytuacji doskonalących pamięć, zdolność kojarzenia, umiejętność skupienia uwagi na  rzeczach  i  osobach.
• Wykorzystywanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości:

• przyrodniczej poprzez obserwowanie, eksperymentowanie, odkrywanie.
• społeczno – kulturowej poprzez poznawanie zasad organizacji życia społecznego, tradycji rodzinnej, regionalnej, narodowej oraz poznanie dzieł kultury,
• technicznej poprzez obserwowanie manipulowanie oraz przekształcanie przedmiotów lub zmianę ich ułożenia w przestrzeni i czasie.

• Tworzenie warunków sprzyjających spontanicznej  i zorganizowanej aktywności ruchowej dziecka. Umożliwianie udziału w grach, zabawach  ruchowych i 
  gimnastyce.
• Dostrzeganie i opisywanie różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami, zjawiskami.
• Stwarzanie okazji do konkretno - obrazowego myślenia, wzbudzanie zainteresowań obrazem (ilustracją), tekstem i przypowieściami  z Pisma Św.
• Tworzenie okazji do wspólnego podejmowania i realizowania różnych zadań rozwiązywania problemów
• Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych.
• Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
• Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.
• Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną
• Tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka
• Kształtowanie postaw patriotycznych, miłość do Ojczyzny, poszanowanie  tradycji narodowych, szacunek dla symboli narodowych i języka polskiego.

ZADANIA DLA NAUCZYCIELI WYNIKAJĄCE Z OBSZARU „ROZUM”

• Wrażliwość na wartości pociągające dzieci
• Przestrzeń wyrozumiałości, dialogu, cierpliwości
• Wysiłek wzajemnego poznania
• Rozbudzanie ciekawości poznawczej
• Stymulowanie do ciągłych poszukiwań
• Umożliwienie dziecku łagodnego wejścia w grupę
• Umożliwienie rodzicom uczestniczenia w codziennym życiu przedszkola
• Rozwijanie świadomości własnej niepowtarzalności
• Ukazywanie mocnych stron, możliwości, sukcesów dziecka
• Rozwijanie samodzielności w samoobsłudze
• Rozwijanie samodzielności ruchowej
• Wyrabianie nawyków higienicznych
• Zdobywanie wiedzy o miejscu zamieszkania, regionie, kraju

Ponadto zadaniem nauczycieli jest prowadzenie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych obserwacji.

              Z początkiem roku poprzedzającego rozpoczęcie przez dziecko nauki w klasie I szkoły podstawowej należy przeprowadzić analizę gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna). Celem takiej analizy jest zgromadzenie informacji, które mogą pomóc:

              1) rodzicom w poznaniu stanu gotowości swojego dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej, aby mogli je w osiąganiu tej gotowości, odpowiednio do potrzeb, wspomagać;

              2) nauczycielowi przedszkola przy opracowaniu indywidualnego programu wspomagania i korygowania rozwoju dziecka, który będzie realizowany w roku poprzedzającym rozpoczęcie nauki w szkole podstawowej;

              3) pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznej, do której zostanie skierowane dziecko, w razie potrzeby pogłębionej diagnozy związanej ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

W trosce o jednolite oddziaływanie wychowawcze, nauczyciele:

              1) systematycznie informują rodziców o zadaniach wychowawczych i kształcących realizowanych w przedszkolu; zapoznają rodziców z podstawą programową wychowania przedszkolnego i włączają ich do kształtowania u dziecka określonych tam wiadomości i umiejętności;

              2) informują rodziców o sukcesach i kłopotach ich dzieci, a także włączają ich do wspierania osiągnięć rozwojowych dzieci i łagodzenia trudności, na jakie natrafiają;

              3) zachęcają rodziców do współdecydowania w sprawach przedszkola, np. wspólnie organizują wydarzenia, w których biorą udział dzieci.

OBSZAR – R E L I G I A

  WIARA

• pozwala patrzeć na życie, szukać jego sensu,
• Pozwala dziecku na wyrobienie w sobie właściwego obrazu Boga

  PRACA

• jako podmiotowa działalność człowieka, poprzez którą rozwija się on także duchowo,  kształtuje prawidłowe relacje z innymi, osiąga dojrzałą postawę wobec dóbr materialnych

  RODZINA  

• rozumiana jako naturalne miejsce życia człowieka, podstawowa wspólnota Kościoła i społeczeństwa.

Zadania do realizacji:

• Odczytywanie sensu i przeznaczenia rzeczy z ukierunkowaniem na Stwórcę wszechrzeczy
• Stwarzanie okazji do dokonywania przez dziecko wyborów i zdawania sobie sprawy z ich konsekwencji.
• Pomoc w budowaniu pozytywnego obrazu własnego „JA” i zaspakajaniu poczucia bezpieczeństwa oraz wyrobieniu w sobie właściwego obrazu Boga
• Wykorzystanie codziennych sytuacji do podejmowania prób samooceny i oceny zachowań innych.
• Wprowadzenie dziecka w świat wartości uniwersalnych, np. dobro, prawda, miłość, piękno,
• Wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie, wprowadzanie w kulturę bycia.
• Pomaganie dziecku w poznawaniu różnych postaw bohaterów z literatury religijnej, bohaterów filmowych, próby ich oceny i uzasadnienia stanowiska.
• Dostarczanie przykładów i doświadczanie rozwiązywania sytuacji konfliktowych, na zasadzie kompromisu i akceptacji potrzeb innych osób
• Rozwijanie poczucia odpowiedzialności poprzez samodzielne, dokładne i rzetelne  wywiązywanie się z podejmowanych zadań szacunku do pracy swojej i innych z ukazywaniem motywacji chrześcijańskich
• Wspieranie działań twórczych w różnych dziedzinach aktywności w oparciu o rok liturgiczny
• Kształtowanie postawy szacunku wobec członków rodziny, szacunku dla pracy wykonywanej przez rodziców.

ZADANIA DLA NAUCZYCIELA WYNIKAJĄCE Z OBSZARU” RELIGIA”  

• Klimat szacunku do osoby
• Otwartość, pozytywne myślenie
• Radość, pogoda ducha, wierność własnym ideałom
• Świadectwo życia chrześcijańskiego
• Wspomaganie i obecność
• Rozwijanie procesów poznawczych (spostrzeżeń, wyobraźni, myślenia, pamięci)
• Wyrażanie własnych myśli i przeżyć
• Przyzwyczajanie do różnych form obcowania ze sztuką
• Zwiększanie wiary we własną skuteczność
• Wyrobienie właściwego obrazu Boga, pamięć na obecność Bożą w myśl stwierdzenia, „Bóg Cię widzi i kocha

OBSZAR  - M I Ł O Ś Ć

  MIŁOŚĆ

• jako stała postawa rozumu i woli wobec siebie i innych,  wyrażająca się na co dzień: szacunkiem, kulturą  bycia,  przebaczeniem,  bezinteresowną  pomocą,  zrozumieniem,  ofiarnością  i chrześcijańską służbą.

 WOLNOŚĆ

• jako zdolność do dokonywania odpowiedzialnych wyborów, wiernych prawdzie i skierowanych ku dobru człowieka - osoby.

Zadania do realizacji:

• Organizowanie działań umożliwiających poznawanie wielowymiarowości człowieka ( postrzegam, myślę, czuję, działam).
• Umożliwienie dziecku dokonywania wyborów i przeżywania pozytywnych efektów własnych działań.
• Uczenie nawiązywania bliskiego, serdecznego kontaktu z innymi osobami.
• Pomaganie dziecku w dostrzeganiu problemów, planowaniu i realizowaniu zadań
• Wspieranie samodzielnych działań dziecka - realizacja siebie do pracy nad sobą (uczenie się właściwego stosunku do siebie samego, do właściwej oceny siebie i pracy nad sobą)
• Tworzenie okazji do pełnienia przez dziecko różnych ról w układach interpersonalnych, ze zwróceniem uwagi na rolę dziecka w rodzinie.
• Kształtowanie nawyków higienicznych i zachowań prozdrowotnych
• Uczenie sposobów radzenia sobie z własnymi emocjami, właściwego reagowania na przejawy emocji innych oraz kontrolowania zachowań.
• Identyfikowanie i nazywanie różnych stanów emocjonalnych.
• Umożliwienie dziecku ekspresji spostrzeżeń, przeżyć, uczuć w różnych formach działalności z zastosowaniem werbalnych i niewerbalnych środków wyrazu.
• Umożliwianie dziecku odkrywania znaczenia komunikowania się w sposób niewerbalny
• Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w grupie społecznej oparte na najwyższych wartościach takich jak: miłość, przyjaźń, bezinteresowność.
• Budowanie systemu wartości, w tym wychowanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym ,co jest dobre, a co złe,
• Kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej ( do rodziny, grupy rówieśniczej wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej
• Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.

ZADANIA DLA NAUCZYCIELA WYNIKAJĄCE Z OBSZARU „MIŁOŚĆ”

• Szczerość w stosunkach, relacje osobowe
• Osobowe bycie do dyspozycji
• Dobroć, otwartość, przyjacielskość, wspieranie, obecność
• Rozwijanie umiejętności uważnego słuchania
• Budowanie adekwatnej samooceny
• Zdobywanie i przekazywanie wiedzy o zdrowym stylu życia
• Przestrzeń wyrozumiałości, dialogu, cierpliwości
• Wysiłek wzajemnego poznania

MODEL PRZEDSZKOLAKA

PROFIL DUCHOWY

• Kieruje się w życiu wartościami chrześcijańskimi (miłością, prawdą, przebaczeniem)
• Odróżnia dobro od zła
• Kształtuje swój charakter poprzez pracę nad sobą, zdolność do refleksji i weryfikacji
• Ma szacunek do drugiego człowieka, jest wrażliwy na potrzeby innych
• Troszczy się o swoje zdrowie i o innych
• Ma poczucie własnej wartości
• Umie rzetelnie i odpowiedzialnie pracować
• Optymistycznie podchodzi do życia, jest kontaktowy i pogodny

PROFIL PRZEDSZKOLAKA – UCZNIA

• Zdobył umiejętność podstawowych operacji myślowych (kojarzenia, analizowania, wnioskowania, tworzenia syntezy, oceniania...)
• Jest przygotowany do podjęcia nauki w szkole
• Ma podstawową wiedzę o swojej ojczyźnie, świecie, miejscu, w którym żyje
• Potrafi się kulturalnie zachować w różnych sytuacjach i miejscach
• Ma szacunek do własnych obowiązków i do pracy innych

PROFIL  SPOŁECZNY

• Potrafi żyć i pracować w grupie
• Jest aktywnym obywatelem i członkiem Kościoła
• Potrafi współpracować z innymi

PRAWA DZIECKA W NASZYM PRZEDSZKOLU

Dziecko ma prawo do akceptacji  takim, jakie jest, J E S T  O N O  P O D M I O T E M.

• prawo do pomocy i ochrony przy pokonywaniu przeżyć wywołanych przemocą – relacjami między dziećmi
• wolności religijnej
• szacunku dla wszystkich jego potrzeb,
• nienaruszalności cielesnej,
• poszanowania własności,
• podejmowania decyzji i możliwości wyboru,
• opieki i ochrony,
• partnerskiej rozmowy na każdy temat
• prawo do indywidualnego rozwoju i własnego tempa tego procesu / staramy się poznać każde dziecko przez rozmowy z rodzicami i poprzez własną obserwację, dostosowujemy metody pracy do możliwości dzieci, a tematykę zajęć indywidualnych do ich zainteresowań, doceniamy wysiłek dziecka włożony w pracę, bez względu na jej efekt.

PONADTO PRZESTRZEGAMY WSZYSTKIE ZAPISY ZAWARTE W KONWENCJI PRAW DZIECKA.

PODSTAWOWE NORMY OBOWIĄZUJĄCE W PLACÓWCE:

NORMY W NASZYM PRZEDSZKOLU OBRACAJĄ SIĘ WOKÓŁ HASŁA

           „ BÓG CIĘ WIDZI I KOCHA”

ORAZ ZASADY BEZPIECZEŃSTWA I SZACUNKU.

Dzieci w przedszkolu nie mogą:

• stwarzać niebezpiecznych sytuacji
• krzywdzić innych ani siebie
• niszczyć cudzej własności
• przeszkadzać innym w pracy lub zabawie
• niszczyć przedszkolnych rzeczy
• nie zabierać cudzej własności.

W przedszkolu uczymy dzieci samodzielności i odpowiedzialności za siebie.

Mogą same:  

•  dokonywać wyborów, ale też uczą się ponosić ich konsekwencje.

Uwzględniamy dwa aspekty w pracy z dzieckiem :

• rozwój indywidualny i wolność dziecka do realizowania własnych potrzeb,
• przestrzeganie reguł i norm społecznych oraz kierowanie się wartościami chrześcijańskimi w życiu i w społeczeństwie.

Zależy nam na tym, aby dzieci miały poczucie jak największej swobody i wolności w wyborze aktywności; - sale urządzamy i wyposażamy tak, aby każde dziecko miało możliwość korzystania ze wszystkich materiałów, może bawić się  zgodnie z własnymi zainteresowaniami, pod warunkiem, że nie przeszkadza to innym dzieciom.

ZADANIA UCZESTNIKÓW PROCESU WYCHOWANIA

DYREKTOR SZKOŁY

• Określa cele działalności wychowawczej przy współudziale Rady Pedagogicznej
• Przy współudziale Rady Pedagogicznej opracowuje plan wychowawczy  przedszkola
• Koordynuje i nadzoruje realizację procesu wychowawczego
• Kontroluje i ocenia przebieg zadań wykonywanych przez poszczególne osoby
• Sam jest wzorem osobowym i postępuje zgodnie z przyjętym systemem wartości chrześcijańskich, dając przykład swoim życiem.

NAUCZYCIEL – WYCHOWAWCA                                 

Jest autorytetem – świadkiem życia wiary  i wartości systemu prewencyjnego

• Podejmuje autoformację
• Solidarnie wymaga
• Jest konsekwentny
• Łączy swój i przedszkolny plan wychowawczy w celu skuteczności działania
• Współtworzy pozytywny klimat w Radzie Pedagogicznej
• Podejmuje weryfikację własnych działań
• Towarzyszy wychowankowi w drodze rozwoju
• Stawia rozumne wymagania i konsekwentnie egzekwuje wykonanie zadań
• Wytwarza rodzinny klimat w grupie przedszkolnej, poprzez asystencję, postawę miłości i zaufania oraz otwarty dialog
• Wspomaga wychowanków w ich pracy nad rozwojem dojrzałej osobowości
• Rozpoznaje środowisko rodzinne dzieci oraz ich rodziców, buduje wspólnotę wychowawczą
• Wprowadza dzieci w świat kultury i tradycji
• Zapoznaje dzieci z regułami i zasadami obowiązującymi w przedszkolu.

RADA PEDAGOGICZNA

• Jako całość daje świadectwo wartości, które są u podstawy programu
• Buduje wewnątrz siebie prawidłowe relacje międzyosobowe (otwartość,zaufanie, gotowość do współpracy, lojalność, dzielenie się uwagami, przyjmowanie uwag dla wychowania, szacunek, wzajemna pomoc)
• Buduje w oczach dzieci obraz nauczyciela – wychowawcy, przyjaciela
• Uzgadnia działania wychowawcze i konsekwentnie ich przestrzega
• Jest otwarta na współpracę z innymi(rodzice, organizacje, zakłady pracy, szkoły...)
• Podejmuje pedagogizację rodziców

• Dokształca się w umiejętnościach wychowawczych – podejmuje formację w stylu systemu prewencyjnego
  

WSPÓŁPRACA I WSPÓŁDZIAŁANIE Z RODZICAMI – PRAWNYMI OPIEKUNAMI

      Współpraca nauczyciela z rodzicami w procesie wychowawczym dzieci ma szczególne znaczenie w okresie adaptacji i integracji z grupą.

Ma służyć wypracowaniu jednolitej linii działania w wychowaniu, i stworzeniu atmosfery rodzinnej w przedszkolu.

  Zasady współpracy wychowawczej z rodziną dziecka

• dzielenia się problemami, informacjami o dziecku
• tolerancji w stosunku do innych dzieci
• zainteresowanie i uczestnictwo w zajęciach i życiu przedszkola /zajęcia otwarte, uroczystości, zebrania, wycieczki, festyny/
• nie przyprowadzania dzieci chorych,
• podtrzymywania linii wychowawczych przyjętych w przedszkolu
• wyrażania radości i zainteresowania osiągnięciami dzieci
• życzliwego nastawienia rodziców do wychowawców
• kontynuowania dobrych nawyków, wspieranie tradycji religijnych, narodowych
• aktywne włączanie się w życie przedszkola /uroczystości, zajęcia otwarte, zebrania..../
• korzystanie z przekazywanych treści programowych i wydarzeniach przedszkolnych ukazywanych w gazetce przedszkolnej
• zapewnienie rodzicom pomocy psychologiczno-pedagogicznej jeśli dziecko takiej potrzebuje
• okazywanie im pomocy w działaniach wychowawczych wobec dzieci i otrzymywanie od nich pomocy w działaniach podejmowanych przez nauczycieli
• szerzenie wiedzy pedagogicznej wśród rodziców
• poznanie sytuacji i warunków domowych dziecka oraz poznanie potrzeb wychowawczo - opiekuńczych dzieci.

Formy realizacji oddziaływań wychowawczych

• Opracowanie i realizacja planu pracy wychowawczo-dydaktycznej w danym roku szkolnym
• Umieszczenie w miesięcznych planach pracy nauczycieli problematyki dotyczącej kształtowania pozytywnych zachowań dzieci.
• Realizacja przez nauczycieli zawartych w planach treści poprzez zabawy i inne formy aktywizujące działania dzieci i rodziców
• Dni otwartych zajęć, wstęp do poszczególnych grup w zależności od potrzeb własnych
• Spotkania z rodzicami dzieci nowo przyjętych  
• Regularne spotkania ogólno – formacyjne
• Ankiety /przy przyjęciu dziecka do przedszkola, w trakcie roku, przed zakończeniem roku przedszkolnego
• Wspólne wycieczki, różne imprezy...
• Udostępnianie książek, gazetka przedszkolna
• Włączanie się w prace dla użyteczności placówki
• Realizacja działań wychowawczych i wyrównawczych we współpracy z rodzicami -  na terenie przedszkola
• Karty indywidualnych  spotkań z rodzicem

Wskazówki dla nauczycieli i rodziców          

• Bądźcie konsekwentni – róbcie to co mówicie i mówcie to co robicie,
• Bądźcie świadomi - czego uczycie,
• Bądźcie żywym przykładem właściwego działania,
• Bądźcie dobrymi obserwatorami, wiarygodnymi świadkami wartości chrześcijańskich.
• Dobrze poznajcie siebie i swoje możliwości,
• Połóżcie nacisk na pogłębienie swoich wiadomości i umiejętności,
• Stwórzcie atmosferę wzajemnego zaufania i szacunku,
• Nie oczekujcie ze natychmiast wystąpią u dziecka zachowania pozytywne, zmiany wymagają czasu,
• Bądźcie cierpliwi – pamiętajcie ze pośpiech szkodzi.

KRYTERIA EWALUACJI PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO

Kryterium	Pytania kluczowe
1. Celowość	Czy cele wychowania zostały dobrane trafnie z uwzględnieniem potrzeb rozwojowych dzieci
2. Komunikatywność	Czy w sposób zrozumiały formułuje cele, zadania i formy wychowania szkolnego
3. Realność	Czy spełnia oczekiwania rodziców
4. Aktywizacja	W jakim stopniu umożliwia rodzicom (opiekunom) włączanie się w jego realizację
5. Jawność	Czy rodzice znają zawarte w programie cele i świadomie uczestniczą w ich realizacji
6. Efektywność	Czy da się zaobserwować pozytywne efekty oddziaływań programu
7. Spójność	Czy plany pracy wychowawczej są skorelowane z programem wychowawczym

NARZĘDZIA EWALUACYJNE

• Ankiety dla nauczycieli i rodziców
• Obserwacja zachowań dzieci
• Arkusze analizy dokumentacji przedszkolnej
• Sprawozdania nauczycieli z realizacji programów
• Kwestionariusze wywiadu z rodzicami.

 

Opracowanie; Mgr S. Elżbieta Wechterowicz

 Nowa Ruda 2015 rok